Je kent het wel: je wilt gewoon een theetje gaan drinken en plots wordt je gevraagd welke thee je precies wilt. Euh… hoe zat dat ook alweer? Welke soorten zijn er allemaal? En welke smaak kun je dan verwachten? In de betere zaken zullen ze het je graag haarfijn uitleggen, maar het is ook goed om dit alvast even te lezen.

Witte thee

Dit is thee in z'n meest pure vorm: de jonge bladknoppen worden met de hand geplukt nog voor de blaadjes zich hebben kunnen openvouwen. Dat kan maar in een beperkte periode van het jaar, daardoor is witte thee vrij exclusief. Er zit nog een laagje witte dons op de blaadjes – vandaar de naam van deze theeklasse. Behalve dat hij lichtjes gerold en gedroogd is, heeft witte thee geen verdere bewerking ondergaan. Daarom ook mag je 'm niet met te heet water zetten: 80°C is ideaal. Witte thee smaakt subtiel en een beetje zoet.

Groene thee

Groene thee wordt zo snel mogelijk na het oogsten verhit, zodat er geen oxidatie plaatsvindt. Er bestaan verschillende soorten groene thee: je hebt vast al eens van matcha en sencha gehoord, maar er zijn er nog veel meer. Afhankelijk van de manier waarop de theeblaadjes verhit worden (gestoomd, geroosterd…) kan de smaak verschillen, van zoet en fruitig tot nootachtig en grassig. Voor de bereiding van groene thee mag de temperatuur van het water maar 70 à 80°C bedragen. 

Gele thee

Mogelijk heb je nog nooit van gele thee gehoord: hij is vrij zeldzaam en de kans dat je 'm ergens op de theekaart ziet staan, is eerder klein. Gele thee wordt net als groene thee eerst verhit en vervolgens aan de lucht gedroogd. Daarna wordt hij onder een vochtige doek op de droogoven verder te drogen gelegd. Gele thee smaakt subtiel en zoet.

Oolong thee

Ook oolong thee is nog lang niet zo bekend als witte, groene en zwarte thee. Hij is half geoxideerd en zit van smaak tussen groene en zwarte thee in. Naargelang de graad van oxidatie smaakt hij fris en bloemig tot kruidig zoet. Voor oolong thee mag je gerust kokendheet water gebruiken.

Zwarte thee

Zwarte thee is volledig geoxideerd en kleurt daardoor zwart. Deze oxidatie wordt verkregen door de blaadjes te kneuzen, breken of snijden: doordat de blaadjes 'wondjes' vertonen, kan er meer zuurstof op inwerken. Zwarte thee is sterk van smaak – het is de thee die bijvoorbeeld in Earl Grey wordt gebruikt en dan op smaak gebracht wordt met bergamotolie. Meestal mag je 'm met kokend water bereiden.

Pu-erh thee of rode thee

Pu-erh thee is een speciaal geval: de theeblaadjes ondergaan een specifiek rijpings- en fermentatieproces dat maanden tot jaren kan duren, waardoor ze een heel bijzondere, aardse smaak krijgen. Door zijn uitgesproken smaak is dit een thee voor de meer ervaren theedrinker. Je zet 'm met water van 90°C.

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest, YouTube.  Schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Lees ook…

10 chique sandwiches om te serveren op je high tea

Thee zetten: zo doe je dat!