English breakfast: wat komt er op tafel?
Als het eens all the way mag zijn
Eitjes, toast, bacon, worstjes en bonen in tomatensaus: op vakantie in Groot-Brittannië of Ierland kunnen wij een full English breakfast niet weerstaan. Maar waar komt dat rijkelijke ontbijt eigenlijk vandaan en wat moet er zeker bij zijn?
Eigenlijk is het English breakfast het ontbijt van de Britse adel. Althans, zo onstond het in de 13de eeuw. Terwijl wij onze gasten nu eerder op een diner zouden uitnodigen, was toen het ontbijt hét moment om gasten te ontvangen en de rijkdom van je landgoed te etaleren. En hoe kon dat beter dan door een tafel vol lekkers uit te stallen?
Later, rond de Industriële Revolutie, begon ook het gewone volk een rijkelijk ontbijt te nemen – als je de hele dag in de fabriek moest werken, kon je maar beter 's ochtends wat spek, eieren en een worstje eten. Het nationale ontbijt was een feit.
Tegenwoordig eten Britten niet meer elke dag een full English (en maar goed ook – elke dag zo'n calorie- en cholesterolrijk ontbijt, dat kan niet gezond zijn want zo hard als toen werken we niet meer), maar is het een traktatie voor het weekend geworden. Maar in hotels staat het elke dag op de kaart.
Wat komt er op het bord?
De samenstelling van een full English breakfast is altijd afhankelijk van de producten die in de regio verkrijgbaar zijn. Maar eitjes, bacon en worst kunnen niet ontbreken. Daarnaast worden ook vaak bonen in tomatensaus, gegrilde tomaten, gebakken champignons en toast geserveerd. Af en toe horen er ook bloedworst (blackpudding), scones of hash browns (aardappelkoekjes) bij. Daarbij een kopje thee, koffie of sinaasappelsap, en je kunt er minstens voor een halve dag tegen.
