Er bestaan zowel tamme als wilde duiven. De tamme duiven zijn iets kleiner dan hun wilde soortgenoten. Meestal worden de duiven gepluimd en uitgehaald verkocht. Er zijn duiven die speciaal gekweekt worden voor consumptie. De Fransen waren de eersten die vleesduiven speciaal voor hun culinaire hoogstandjes begonnen te fokken.

Aankopen

Duif wordt zowel heel als in delen verkocht. Bovendien kun je van het ontvleesd karkas, net zoals bij kip, een bouillon trekken. Reken op één duif per persoon.

Bewaren

Duif moet altijd koel bewaard worden, maar het is aangeraden om de duif zo snel mogelijk na de aankoop te bereiden.

Bereiding

Bij een verse, ongepluimde duif kun je als volgt te werk gaan: leg de duif een aantal uren in de koelkast, dat vergemakkelijkt het pluimen. Begin bij de grote vleugelveren, ga door met de staartkant en pluk ze vandaar af naar de kop toe. Flambeer de duif vervolgens om ze van overtollige haarveertjes te ontdoen en haal ze leeg. Het vlees van een wilde duif is compacter dan van een tamme, maar beide kunnen op dezelfde manier klaargemaakt worden. Jonge duiven hebben zacht, wit vlees zoals bij een kip. Ze zijn geschikt om te braden. De oudere duiven hebben droger en donkerder vlees en worden meestal gestoofd of verwerkt in ragout. Oudere duiven worden in tegenstelling tot de jongere altijd gebardeerd. Het is goed te weten dat de duivenlever nooit verwijderd wordt.

Gezondheid

Het vlees van een duif is mager.